Wanneer mijn zoon, Noah, honger heeft, voelt hij dat niet altijd even goed aan. Als die honger gecombineerd wordt met frustratie omdat iets niet lukt of hij iets niet mag, dan kan dat kleine mannetje veranderen in een heuse brulaap.

Bij het aanvatten van nieuwe gewoontes, lijkt het  volhouden ervan soms zo ongelofelijk moeilijk. Zeker de gewoontes waarbij die je schijnbaar inboet op vlak van plezier, comfort, vrijheid, die zijn het moeilijkste om af te leren.

Denk jij soms ook: Het is alles of het is niets. Het is zwart of wit.

Als ik mezelf een doel stel, merk ik vaak dat ik op voorhand alle stappen wil kennen en precies wil weten hoe ik daar ga geraken.

Elke keer dat je op dieet gaat leg je jezelf allerlei beperking op en vertelt jezelf dat je nooit meer chocolade, chips, koekjes,… zal eten.

In mijn vorige blog (Regels en loslaten) omschreef ik waarom ik het zo belangrijk vind om jezelf onvoorwaardelijke toestemming te geven om te eten wat je wilt.

Ik had allerlei regels rondom eten. En die veranderden keer op keer afhankelijk van het soort dieet dat ik volgde.

Met mijn cliënten hanteer ik een aanpak die gebaseerd is op de principes van intuïtief eten (Wat losjes vertaald kan worden in luisteren naar signalen van je lichaam met betrekking tot honger en verzadiging en eten op basis van waar je lichaam van aangeeft het nodig te hebben). Hiervoor zet ik sterk in op het doorbreken van vastgeroeste overtuigingen rond eten en diëten.

Niemand is zo hard met jou bezig als jijzelf. Jij denkt: “wat gaan ze over me denken als ik dat kleedje aandoe?”

Lees verder onder de foto om te ontdekken hoe anders over “de regels” denken mij heeft geholpen om te stoppen met diëten

Wist jij dat jouw gevoelens niet bepaald worden door iets dat een ander doet? Wist jij dat wat jij doet en hoe jij je voelt het resultaat is van wat je denkt? En dat wat je denkt optioneel is?

Jarenlang heb ik geworsteld met mijn gewicht. Ik begon elke week weer opnieuw vol goeie moed. Deze keer ging het me lukken! Maar steevast verviel ik na een paar dagen weer in oude gewoontes. Mezelf vervloekend en vergelijkend met vriendinnen die wel gewoon kunnen eten wat ze willen en niet aankomen. Dat was mijn doel. Vermageren zodat ik weer zou kunnen eten waar ik zin in had wanneer ik er zin in had. Little did I know dat het doel eigenlijk was om eten niet meer te willen op die manier.