Wanneer mijn zoon, Noah, honger heeft, voelt hij dat niet altijd even goed aan. Als die honger gecombineerd wordt met frustratie omdat iets niet lukt of hij iets niet mag, dan kan dat kleine mannetje veranderen in een heuse brulaap.
Toegegeven bij mij is dat ook wel zo, als ik mijn honger-signalen te lang onbeantwoord laat, dan zou ik wel eens wat prikkelbaarder uit de hoek kunnen komen. Het gevolg ervan is dan ook dikwijls dat het me niet meer lukt om verstandige keuzes te maken. Alle rede lijkt even weg uit mij, tot het eten m'n maag raakt en dan keert de rust terug.
Hangry - een samenvoegsel van hungry en angry is geen nieuw fenomeen. Het werd blijkbaar als dusdanig al omschreven in 1918. Verder onderzoek heeft uitgewezen dat prikkelbaarheid, woede en vermindering van het plezier vaak worden geassocieerd met honger hebben.
Maar honger hoeft niet per sé altijd tot negatieve gevoelens te leiden. Het kan ook afhangen van je emotionele status op het moment dat de honger opkomt.
Wanneer ik terugdenk aan alle diëten die ik ooit probeerde, was dit een gevoel dat zeker de eerste dagen vaak aanwezig was. De combinatie van honger met het idee dat je beperkt bent in wat je mag eten kunnen een goeie trigger van een hangry bui zijn. Zeker omdat dieet-voedsel heel dikwijls weinig (emotionele) verzadiging met zich meebrengt.
Maar ook nu nog, als ik moet wachten tot iedereen aan tafel zit voor ik begin te eten, durf ik wel eens een beetje prikkelbaar uit de hoek komen.
Het kan nuttig zijn om deze emotionele toestand te herkennen en labelen om de negatieve effecten ervan te verzachten.
Het is niet helemaal duidelijk waarom we emoties zo krachtig voelen wanneer we honger hebben. Een hypothese van onderzoekers is dat het de lage bloedsuikerspiegel is die de kans op impulsiviteit, kwaadheid en agressie verhogen. Te weinig glucose in je bloed, heeft een invloed op je glucosespiegel. De glucosespiegel speelt een rol bij je energiepeil. Glucose kan je zien als een brandstof voor je hersenen en in het verlengde daarvan, je lichaam. Als je er te weinig van in je bloed hebt, kan het zijn dat je minder goed functioneert en minder zelfbeheersing ervaart.
Daarnaast stimuleert een te lage bloedsuikerspiegel de aanmaak van hormonen zoals adrenaline en cortisol. Deze hormonen worden voornamelijk aangemaakt in stressvolle situaties om een overlevingsmechanisme te triggeren. Dit kan het opgejaagde gevoel verklaren dat je ervaart wanneer je in een hangry toestand opzoek gaat naar eten met irritatie en een kort lontje tot gevolg.
Door een tekort aan glucose ben je ook minder in staat om je te concentreren en controle te houden over je emoties zodat je sneller uit je slof kunt vliegen en op zo'n moment luidkeels staat te vloeken wanneer iets niet meteen lukt.
Maar, het is op heden nog onduidelijk of kleine dalingen in je bloedglucose wel zo'n grote impact hebben op je zelfbeheersing, dat het dit alles verklaart.
Een andere verklaring die ik ooit meekreeg benadert het meer vanuit het emotionele; je emoties resoneren in je lichaam als een trilling door een boombox. Hoe meer ruimte de vibratie krijgt (maw hoe leger je maag is), hoe krachtiger de ervaring.
Soit, wat de verklaring ook is, het is nuttig om de signalen te herkennen zodat je op tijd kan ingrijpen.
Het is belangrijk om wel het verschil te zien tussen de irritatie die ontstaat vanuit de honger. Die valt makkelijk op te lossen met eten van een maaltijd of een gezonde snack (blijkbaar worden hier noten voor aangeraden - I'll keep that one in mind). Maar het is ook mogelijk dat je begint te eten omdat je de irritatie die je voelt, probeert te vermijden natuurlijk. In dat geval is eten niet de oplossing.
Wanneer je eet om een bepaalde emotie niet te hoeven voelen, kan dit zorgen voor een verstoorde relatie met eten. Leren om de emoties toe te laten, is een belangrijke stap in het opbouwen van vertrouwen in je lichaam. Elke emotie communiceert wat er zich afspeelt in je hoofd. Door een stapje terug te nemen en het gevoel er te laten zijn, kan je horen welke gedachte eronder zit en eens je die ziet, kan je die in vraag beginnen stellen. Het kan ook zijn dat de emotie een behoefte probeert over te brengen. Laat jezelf toe ruimte te nemen om deze te ontdekken.
Maar onthoud alvast, als je vanuit het niets ineens meer stekelvarken bent dan mens, heb je waarschijnlijk honger.
Liefs,
Olga
Reactie plaatsen
Reacties