Controle versus intuïtie

Gepubliceerd op 2 december 2022 om 12:23

Ergens onderweg heb je het idee op gepikt dat je een plan nodig had voor je eten, om te gaan leven volgens bepaalde regels. Dit zorgt voor een gevoel van controle.

 

Als het aankomt op eten, vertrouw je je lichaam niet meer helemaal. Je denkt misschien dat als je geen controle houdt over je eten, dat je de rest van je dagen alleen nog maar suiker, zout en vet gaat willen eten. Maar tegelijkertijd lukt het keer op keer niet om je strikte dieet te blijven volgen.

 

Zeg (of denk) je soms;

 

"had ik maar meer wilskracht, dan zou ik dit dieet keihard lukken"

"ik doe paleo, maar ik heb wat meer discipline nodig"

 

Maar, wat als het helemaal niet om wilskracht of discipline gaat? Want als je geen wilskracht gebruikt, is er ruimte om te luisteren naar je lichaam.  Je lichaam die zich wil verzetten tegen het keurslijf van regeltjes.

 

Het kan niet de bedoeling zijn om regels te volgen en je emotioneel af te sluiten van je lichaam. 

 

Diëten zijn een verzameling van regels en als emotioneel, intuïtief wezen, zal je op een bepaald moment die regels willen breken. Of je dat nu volledig bewust doet of er spake is van een onderhuids verlangen om jezelf te saboteren.

 

En hoe voel je nadat je de regels hebt overtreden? 

 

Vreselijk? Alsof je gefaald hebt? Alsof je het moet goed maken met sport of meer restrictie? Of misschien denk je wel iets in de zin van: oh well, 't is nu toch al om zeep, ik kan de rest van de dag ook maar gewoon doorgaan met eten en ik start morgen (of maandag) wel weer opnieuw. Want diëten starten altijd op maandag, toch?!

 

Wat er eigenlijk echt gebeurde:

 

De intuïtie van je lichaam schoot in gang en zei iets in de trant van "ik vind deze regels niet fijn. Ik wil ze niet meer volgen. Ik weet het beter". En het enige dat je deed, was luisteren naar wat je lichaam zei. Alleen ging je daarbij mogelijks een beetje overboard omdat je zo gewend bent om geen contact te hebben met je lichaam en omdat je het gevoel van controle op een verhoogje gezet.

 

Door al die ups en downs raakt je lichaam in de war. Eerst probeer je zo hard om gedisciplineerd te zijn en op basis van wilskracht door te gaan met je dieet. En het moment dat je intuïtie in gang schiet, breek je alle "regels" en breek je jezelf af om die reden waardoor je in een spiraal geraakt van zelf-haat. Daardoor voel je je nog slechter dan ervoor en lig je nog meer in de knoop met je lichaam dan toen je aan je dieet begon. 

 

En toch... begin je maandag opnieuw.

 

En toch, vertel je jezelf dat het je dit keer gaat lukken. Dat je dit keer meer wilskracht en betere discipline gaat hebben.

 

Stel je voor hoe het zou zijn om vrij te zijn van al die regels en volledig verbonden met je lichaam. 

 

Je denkt misschien dat je lichaam naar fast food en suiker verlangt, maar het waarschijnlijker dat je gevangen zit in een patroon van ongewenste gewoontes die gestuurd wordt door je emoties - niet door suiker. 

Naarmate je leert om te luisteren naar de signalen van je lichaam en je haar begint te vertrouwen om aan te geven wanneer je honger hebt en wanneer je genoeg hebt gegeten zal je merken dat het verlangen naar snelle suiker afneemt. Je leert genoeg te vertragen om na te gaan of je die dingen waar je nu zoveel zin in hebt, in feite wel echt lekker vindt. 

 

Wanneer je je mindset rondom eten en je lichaam leert veranderen, ontstaat een connectie met jezelf waardoor je leert wat je wilt eten om je zo goed mogelijk te voelen. Soms zal dat een slaatje zijn en soms een stuk chocolade.

Reactie plaatsen

Reacties

Jorinde
een jaar geleden

Mooie post! Geeft vertrouwen!